Visual scripting – alternatywa dla programowania
Visual scripting pozwala tworzyć funkcjonalne, dostosowane do konkretnego użytkownika programy, które znacząco usprawniają proces projektowy. Z tego powodu przyciąga coraz większą uwagę inżynierów oraz architektów. Narzędzie to umożliwia automatyzację powtarzalnych kroków projektowych, tworzenie niestandardowych formularzy do analizy budynku czy opracowywanie raportów dostosowanych do danego projektu. Czym dokładnie jest visual scripting? Przyjrzyjmy się bliżej, w jaki sposób działa ta ciekawa funkcja i w jaki sposób zmienia myślenie o projektowaniu.
Visual scripting i BIM
Modelowanie parametryczne jest doskonałym rozwiązaniem, by zwiększyć wydajność technologii BIM. Modelowane elementy stają się obiektami inteligentnymi na bazie zadanych im parametrów (np. generowana w sposób parametryczny fasada). Parametry te są przypisywane przy użyciu języków programowania, takich jak Python, które pozwalają tworzyć modele parametryczne i automatyzować organizację pracy. Jeśli kiedykolwiek korzystałeś w pracy z obiektu SmartPart czy PythonPart, to mogłeś zauważyć, w jaki sposób działa modelowanie parametryczne. W obu tych przypadkach mamy do czynienia z obiektami inteligentnymi, zachowującymi się w taki sposób, by odpowiedzieć na konkretne czynniki zewnętrzne. Visual scripting to przystępny sposób, w jaki architekci i inżynierowie mogą samodzielnie tworzyć tego typu skrypty i uzyskiwać różnorodne efekty. Przykładem modelowania parametrycznego może być elewacja budynku administracyjnego wytwórni tkanin Textilverband w mieście Münster w Niemczech. Tej technologii użyto tutaj w celu obliczenia dokładnego obrotu pojedynczych cegieł, aby na fasadzie uzyskać efekt przypominający pofalowaną tkaninę. Bez tej funkcjonalności każdą z cegieł należałoby obliczyć ręcznie i następnie kolejno umieścić w modelu. Jednak przy użyciu visual scripting wystarczyło narysować na fasadzie linie wyznaczające zmianę położenia cegieł i określić w skrypcie, w jaki sposób cegły powinny zachować się w kontakcie z tymi liniami. W efekcie zaoszczędzono mnóstwo czasu.
Dlaczego visual scripting?
Pewną wadą związaną z modelowaniem parametrycznym jest konieczność znajomości przez użytkownika języka skryptowego. Zazwyczaj parametry i zależności są programowane poprzez pisanie kodu, co wymaga zaawansowanej wiedzy na temat programowania. Oczywiście dostępne są generyczne komponenty, jednak problem pojawia się w sytuacji, gdy architekt czy inżynier chciałby zastosować w projekcie element o konkretnych cechach i zachowaniu, które nie są automatycznie zapewnione. To z kolei powoduje, że modelowanie staje się trudniejsze i bardziej czasochłonne niż powinno być w założeniu.
Dzięki visual scripting komponenty o specyficznych właściwościach mogą być tworzone poprzez wizualne aranżowanie i łączenie węzłów, będących blokami predefiniowanego kodu. W ten sposób można określać różne zachowania elementów przy użyciu interfejsu graficznego. W skrócie można to określić jako tworzenie schematów blokowych, opisujących, w jaki sposób komponent powinien reagować na konkretne zmiany czy czynniki. Nie ogranicza się to tylko do komponentów modelu – skrypty mogą być tworzone również w celu automatyzowania organizacji pracy przy tworzeniu przekrojów czy arkuszy, wzbogacania istniejących obiektów o dodatkowe informacje czy analizy modelu. To tylko kilka z wielu przykładów zastosowania tej metody.
Korzyści z visual scripting dla inżynierów i architektów
Najważniejszą zaletą visual scripting jest to, że wyklucza on konieczność nauki języka programowania przeznaczonego do projektowania własnych komponentów i procesów. Projektant staje się programistą własnych narzędzi, sam usprawnia organizację swojej pracy projektowej i tworzy obiekty odpowiednie dla tej pracy oraz wykonuje specyficzne typy projektów. Inżynierowie i architekci zyskują dzięki temu elastyczność i kreatywność niezbędną do modelowania dostosowanych do indywidualnych potrzeb budynków w sposób jak najbardziej efektywny.
Visual scripting znajduje zastosowanie w modelowaniu parametrycznym złożonych kształtów, tworzeniu regularnie używanych spersonalizowanych obiektów oraz w automatyzacji przebiegu pracy. Gdy tylko wszystkie parametry zostaną zdefiniowane, dochodzi do utworzenia relacji pomiędzy komponentami lub czynnościami. W rezultacie, jeśli będą konieczne zmiany w projekcie, potrzeba będzie mniej czasu do ich wprowadzenia, jako że komponenty aktualizują się automatycznie na podstawie ich zdefiniowanych relacji i zachowań. Przykładowo, jeśli kratownica zamodelowana w sposób tradycyjny powinna zostać poszerzona, obiekt musi zostać usunięty i należy utworzyć nowy o właściwej szerokości. Dla odmiany, przy użyciu modelu opisanego parametrycznie, tylko niektóre pola kratownicy będą wymagały dopasowania, a reszta komponentów dopasuje się automatycznie. Ten rodzaj elastyczności w projektowaniu z użyciem parametrów zapewnia znaczący wzrost produktywności w porównaniu z metodami konwencjonalnymi. Visual scripting zwiększa dostępność tych technik dla wszystkich użytkowników.
Co nowego w Allplan 2020?
Visual scripting zostało dodane do programu Allplan po raz pierwszy jako techniczna wersja poglądowa w edycji 2019 i 2019-1. Wprowadzona została kanwa z predefiniowanymi węzłami, które rozmieszczane w oknie w ustalonej kolejności pobierały dane wejściowe, przetwarzały je i wywoływały określone akcje jako wynik wyjściowy. W Allplan 2020 interfejs użytkownika uzyskał poprawki, dzięki którym stał się bardziej intuicyjny i przyjazny. Na podstawie informacji zwrotnej użytkowników zostały dodane nowe węzły, pojawiły się też nowe skrypty przykładowe, pomocne w wizualizacji tego, jakie rezultaty można otrzymywać za pomocą projektowania parametrycznego. Funkcja visual scripting została zawarta w Allplan 2020 bez potrzeby pobierania dodatkowych plików oprogramowania. Otwiera się w tym samym oknie, w którym wykonywany jest projekt. Dzięki temu praca w programie jest bardziej wydajna.
